پاسخ سطح سرمی فاکتور رشد اندوتلیال عروق به دو نوع تمرین شنا در شرایط هایپوکسی در مردان جوان

Authors

حامد عیدی

hamed aidi department of physical education, faculty of physical education and sport sciences, university of birjand, birjand, iran.گروه تربیت بدنی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران. مرضیه ثاقب جو

marzieh saghebjoo department of physical education, faculty of physical education and sport sciences, university of birjand, birjand, iranگروه تربیت بدنی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران مهدی هدایتی

mehdi hedayati cellular and molecular research center, research institute for endocrine sciences, shahid beheshti university of medical sciences, tehran, iran.پژوهشکده ی علوم غدد درون ریز و متابولیسم، مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران. سعید ایل بیگی

saeed ilbeigi department of physical education, faculty of physical education and sport sciences, university of birjand, birjand, iran.گروه تربیت بدنی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران

abstract

زمینه و هدف: فعالیت ورزشی و شرایط هایپوکسی مهمترین عوامل موثر بر عامل رشد اندوتلیال عروق (vegf) می باشند. هدف تحقیق حاضر، شناخت پاسخ سطح سرمی vegf و ضربان قلب به یک وهله تمرین شنای کرال سینه با کنترل تنفس و لوله تنفسی در مردان جوان بود. روش بررسی: ده شناگر مرد، در این تحقیق شرکت نمودند. ضربان قلب آزمودنی ها قبل، بلافاصله پس از هر تکرار و یک دقیقه بعد از اتمام هر تمرین اندازه گیری شد. نمونه گیری خون، قبل، بلافاصله، 2 و 48 ساعت پس از اجرای هر تمرین انجام شد. داده ها با آزمون آنالیز واریانس با اندازه گیری های مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری 05/0p< تحلیل شد. یافته ها: هر دو تمرین شنا، منجر به افزایش معنی داری در سطح سرمی vegf بلافاصله پس از تمرین شد (0001/0=p در هر دو تمرین) و در 2 و 48 ساعت پس از تمرینات به سطح پایه بازگشت (99/0=p در هر دو زمان). ضربان قلب پس از تمرین در تمام بازه های زمانی به طور معنی داری افزایش داشت (0001/0=p). از طرفی اختلافات سطح سرمیvegf (30/0=p) و ضربان قلب (98/0=p) بین دو تمرین معنی دار نبود. نتیجه گیری: به نظر می رسد، یک جلسه تمرین شنای کرال سینه با کنترل تنفس و لوله تنفسی، احتمالا از طریق افزایش ضربان قلب و ایجاد هایپوکسی منجر به افزایش سطح سرمی vegf می شود. این یافته ها ممکن است بینش نوینی را در راستای فرآیند مولکولی افزایش چگالی مویرگی و متعاقبا افزایش توان هوازی در پاسخ به چنین تمریناتی پدید آورد. بر اساس یافته های مطالعه حاضر، این تمرینات برای شناگران توصیه می شود. کلید واژه ها : تمرین شنا، کنترل تنفس، هایپوکسی، عامل رشد اندوتلیال عروق، آنژیوژنزیس وصول مقاله :19/11/93 اصلاحیه نهایی:18/1/94 پذیرش:24/1/94

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

پاسخ سطح سرمی عامل القایی هایپوکسی یک آلفا، فاکتور رشد اندوتلیال عروق و در صد اشباع مویرگی به یک جلسه تمرین شنای تناوبی زیر آبی (آپنه ای) در مردان جوان

سابقه و هدف: سطوح سرمی عامل القایی هایپوکسی یک آلفا (HIF-1α) و عامل رشد اندوتلیال عروق (VEGF)  به عنوان فاکتورهای مهم در فرایند رگ زایی، با فعالیت ورزشی تغییر مى کنند. هدف از تحقیق حاضر، بررسی پاسخ سطوح سرمی HIF-1α، VEGF و درصد اشباع اکسیژن مویرگی محیطی (SpO2) متعاقب 1 جلسه تمرین شنای زیر آبی در مردان جوان بود. مواد و روش ها: ده شناگر مرد (میانگین سن 26/2± 30/23 سال و شاخص توده بدنی 91/3± 80/23...

full text

بررسی اثر حاد دو نوع تمرین شنا در شرایط هایپوکسی بر سطوح سرمی vegf و αhif-1 در مردان جوان

فعالیت ورزشی و شرایط هایپوکسی مهمترین عوامل موثر بر عامل رشد اندوتلیال عروق (vegf) و عامل القایی هایپوکسی یک آلفا (hif-1α) می باشند. هدف تحقیق حاضر، بررسی اثر حاد دو نوع تمرین شنا در شرایط هایپوکسی بر سطوح سرمی vegf و hif-1αدر مردان جوان بود. ده شناگر مرد (با میانگین سن 4/22 سال، قد 177 سانتی متر و وزن 15/78 کیلو گرم)، در یک جلسه تمرین شنای کرال سینه با کنترل تنفس و با لوله تنفسی شرکت نمودند. د...

15 صفحه اول

عامل القایی هایپوکسی یک آلفا، فاکتور رشد اندوتلیال عروق و یک جلسه تمرین شنای زیر آبی

سابقه و هدف: سطوح سرمی عامل القایی هایپوکسی یک آلفا (hif-1α) و عامل رشد اندوتلیال عروق (vegf)  به عنوان فاکتورهای مهم در فرایند رگ زایی، با فعالیت ورزشی تغییر می کنند. هدف از تحقیق حاضر، بررسی پاسخ سطوح سرمی hif-1α، vegf و درصد اشباع اکسیژن مویرگی محیطی (spo2) متعاقب 1 جلسه تمرین شنای زیر آبی در مردان جوان بود. مواد و روش ها: ده شناگر مرد (میانگین سن 26/2± 30/23 سال و شاخص توده بدنی 91/3± 80/23...

full text

تأثیر تمرین استقامتی بر آنژیوژنز عضلانی و سطح سرمی فاکتور رشد اندوتلیال عروقی در موش‌های صحرایی دیابتی

  سابقه و هدف: تمرین استقامتی به‌عنوان جزء سودمند برنامه تمرینی می‌تواند به منظور بهبود استقامت قلبی عروقی و ظرفیت عمل‌کردی در افراد به کار برده شود. به نظر می‌رسد تمرینات استقامتی می‌توانند از طریق افزایش آنژیوژنز، بیماران دیابتی را تحت تأثیر قرار دهند. بنابراین هدف از مطالعه حاضر تعیین تأثیر تمرین استقامتی بر آنژیوژنز عضله قلبی و سطح سرمی فاکتور رشد اندوتلیال عروقی در موش‌های صحرایی دیاب...

full text

تأثیر 8 هفته تمرینات سرعتی تکراری در شرایط هایپوکسی و نورموکسی بر فاکتور رشد اندوتلیال عروقی شناگران

زمینه و هدف: هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر 8 هفته تمرینات سرعتی تکراری در شرایط هایپوکسی و نورموکسی بر میزانعامل رشد اندوتلیال عروقی (VEGF) شناگران بود. روش تحقیق: تحقیق حاضر از نوع مطالعات نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون است که در آن 30 شناگر نخبه دختر شرکت داشتند. این افراد به صورت تصادفی در سه گروه 10 نفری شامل دو گروه تجربی (گروه تمرینی در شرایط هایپوکسی، گروه تمرینی در شرایط  نورموکسی)...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
مجله دانشگاه علوم پزشکی کردستان

جلد ۲۰، شماره ۳، صفحات ۱۰-۲۲

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023